Cadılık Testi - Tarih
Cadı avı, yalnızca Katolik Kilisesine özgü olmakla kalmamıştır. Ardından Protestan Kilisesi de cadıların peşine düşmüştür. Bu yeni mezhebin lideri olan Martin Luther, cadılığın gerçekliğine inanmaktaydı…
Cadılara işkence aşamasında en acı verici olan son safhada derinin soyulması zorunluğu. Bunun sebebi, ruhun bedenle ilişkisinin zalimler ve cadılar tarafından paylaşılan bir anlayışın parçası olduğuna inanılmaktaydı. Sorgulamanın yetersiz kaldığı zamanlarda ise kişinin cadı olup olmadığını anlamak için bazı testler yapılırdı. Bunlar:
Su testi: Sıcak su: kaynar suyun yol açtığı yaraların iyileşme zamanını kontrol etmek için. Çünkü bu yaralar erken iyileşirse zanlı suçsuz geç iyileşirse zanlı cadı demekti Soğuk su: kadının eli ve ayağı bağlı bir şekilde dereye, ırmak ya da sığ bir denize atılır eğer zanlı su yüzüne çıkarsa cadı olduğu anlamına gelirdi, çünkü bu durumda su suyun onu bile kabullenmediğine inanılıyordu.
Ateş Testi: Ateşe atılan bir nesnenin alınması istenir ve oluşan yaraların çabuk iyileşip iyileşmemesine göre karar verilirdi.
İğne Testi: Cadının vücudunda şeytana ait bazı izlerin bulunduğuna inanılır. Benler, siğiller, lekeler vb. önce cadıların vücutları tıraşlanır sonra ortaya çıkan bu işaretlere iğne batırılarak zanlının acı hissedip hissetmediğine bakılırdı. Eğer işaret şeytan belirtisi ise cadıya acı zarar vermezdi. Ayrıca bazı durumlarda da bu benlerin kanamaması bile cadılık alameti sayılırdı.
Gözyaşı Testi: cadıların hissiz ve duygusuz olduğuna inanılırdı. Cadıların ağlatılmasına çalışılır; eğer cadı ağlarsa masumdu.
Kantar Testi: Kantar üzerinde tartılırlardı. Bu deneyde kantarın diğer tarafına konulan ağırlıktan hafif gelirse cadı, suçlu sayılır ağır gelirse de kantarı büyülediğine inanılırdı. Tek kurtuluş yolu, kantardaki ağırlığa denk gelmek idi.
Tabut Testi: Büyü ile öldürülen kişinin cesedi cadı ile yüzleştirilirdi. Suçlu olduğu düşünülen kişi, cesede dokunduğunda cesette bir değişim olursa o kişi cadı sayılırdı.
Yüzdürme Testi: cadıyı çırılçıplak soyulup elleri ve ayakları birlikte bağlanıp nehre veya göle atılırdı. Batmazsa suçlu, batarsa masumdu.
Pınar ÜLGEN, Kadınlar ve Cadılar
Comments